من عاشق همه آدم های آدمم

بعضی آدمها خیلی آدم اند. خیلی بیشتر از معمول این روزگار. آنقدر که به خودت، به این روزها، به این شهر، به این مردم مدام و مکرر شک می کنی. آنقدر خالص و عجیب اند که یک چیزی توی قلبت جابجا می شود انگار. یک چیزی که گم شده است و گاهی گداری یکی بیدارش می کند. بعضی آدمها خیلی خوبند،‌آنقدر که دلت می خواهد بنشینی و همه غصه ها و خنده هایت را ، همه آرامش و زندگی ات را فدایشان کنی. دلت می خواهد بنشینی و نگاهشان کنی تا دلت خنک شود. بعضی آدمها آنقدر آدمند که همه بدی ها را از یادت می برند.