دونفره های عذاب آور
پنجشنبه, ۲۳ خرداد ۱۳۹۲، ۱۱:۲۷ ق.ظ
"باید سال‌ها پیش از هم جدا می‌شدیم"
این را مردی گفت.
"باید سال‌ها پیش"
این را زنی گفت که سال‌ها در هیچ عکسی نخندیده بود،
که آینه چند خط دیگر روی پیشانی‌اش انداخته است،
که سرماخوردهتر از هر زمستان است.
باور کن آدم‌های داخل عکس دورترین آدم‌ها به ما هستند.
همیشه باید جای خالی را پُر کنیم.
جای خالی را با کلمات درست پُر کنیم.
مرد مانده است
چطور تنهایی‌اش را پنهان کند در بارانی‌اش،
در قلبش،
در خانه‌اش؟
چگونه به اندازه دو نفر خواب ببیند؟
با چه کسی شهر را قدم بزند؟
کدام سمت میز شام بنشیند؟
با تنهایی که خودش را همه جا پهن کرده،
مرد مانده بود چه کار کند با اینهمه وسایل دونفره.
ولی همیشه اینطوری نیست...
میشه جاهاشون برعکس بشه...