محمد (ص) ، متن مقتدای اهل آدم
محمد (ص) ، مصطفی آل آدم
محمد (ص) رحمت العالمین است
رسول آسمانی بر زمین است
دلش دریایی و خلقش خدایی
نگاه روشنش شمس الضحایی
تبر بر دوش تا بت خانه آمد
حبیب الله سرمستان محمد (ص)
….,
خودش خاتم ، خدا ختم کلامش
تمام مهربانی در سلامش
نهان در گیسوانش سر اسرار
شکسته شور فریادش قفس را
امین وحی رب العالمین است
امیر و سرور روح الامین است
یتیم مکه آقای جهان است
محمد (ص) سید پیغمبران شد
دل و یاد خدا ...الحمدلله
سر و شور و دعا ...الحمدلله
پس از عمری رفاقت با بدی ها
من و یاد خدا ...الحمدلله
به پایم بند و زنجیر گنه بود
شدم ناگه رها الحمدلله
من و پرونده ای یکسر تباهی
نشد چون بر ملا الحمدلله
نباشد قابل این مهمانی
من و ماه خدا الحمدلله
ز درد معصیت بیمار بودم
دل و دارالشّفاء الحمدلله
کسی در ظلمتِ این سینه گاهی
مرا میزد صدا الحمدلله
ازآن دل مردگی بی هویت
رسیدم تا کجا الحمدلله
دلم دنبال خود اینجا کشانده
نگاهی آشنا الحمدلله
کجا دیدی که سلطانی نشیند
کنار یک گدا الحمدلله
سحر ها بعد از این یاد تو هستم
امیر هل اتی الحمدلله
یقین دارم شبی آیی سراغم
گل خیرالنّساء الحمدلله
اگر نوشم ز صهبای شهادت
شوم بهرت فدا ...الحمدلله
به دست خویش خاکم گر نمایی
به صحن کربلا ...الحمدلله
شیر شد هر کس کنارت خط بکش بر باورش
سکه را اینبار برگردان به روی دیگرش
دور خود چرخید، در راه تو هر کس پا گذاشت
دایره فرقی ندارد این سرش با آن سرش
گاه در هر حالتی یکرنگ بودن خوب نیست
مثل تقویمی که با تو زرد شد سرتاسرش
حال تو چون حرکت تقویم سال شمسی است
اولش با روی خوش می آیی اما آخرش...
قهر در اوج یکی بودن هم آری ممکن است
مثل روحی که نگنجد در وجود پیکرش
مومنم کردی به عشق و جا زدی تکلیف چیست؟
بر مسلمانی که کافر می شود پیغمبرش
جواد منفرد
خط ها به هم رسید و به یک جمله ختم شد
با عشق ممکن است تمام محال ها
"فاضل نظری"
چند وقتی هست که کمتر می نویسم، بدون ارتباط به فصل امتحانات و همینطور مشغله های دیگه نیست، اما یه مناسبت هایی هست که بر خودم لازم می دونم حتما براشون وقت بذارم، مثل تولد حضرت علی علیه السلام و روز پدر، خیلی فکر نکردم اما زود به این نتیجه رسیدم که نمی تونم کوچکترین مطلبی در پاس داشت مقام پدر بنویسم.
فقط می تونم بگم همین که روز میلاد با سعادت حضرت علی علیه السلام رو روز پدر نامیدن، خودش کافیه تا عظمت این روز رو برای همه نمایان کنه!
پدرم، روزت مبارک
چند وقت پیش یکی از دوستان تماس گرفت، 5 میلیون قرض می خواست، منم یه لحظه یاد این آیه شریفه افتادم:
مَّن ذَا الَّذِی یُقْرِضُ اللّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَیُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا کَثِیرَةً وَاللّهُ یَقْبِضُ وَیَبْسُطُ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ
ترجمه: کیست آن که به خداوند قرض الحسنه دهد تا خدا آن را برایش (در وقت پرداخت) چندین برابر فزونتر کند؟! و خداست که (روزى را) تنگ مىکند و مىگسترد، و به سوى او بازگردانده مىشوید
بدون هیچ فکر دیگه ای این پول رو بهش دادم و قرار شد اول خرداد پس بده
حالا امشب هم این رفیقمون اصل پول رو پس داد و هم از یه جای دیگه 4 برابرش رسید!!!
پ ن: امشب شب آرزوهاست....
تشکر می کنم از دوستی که این پیام رو فرستاده، و عذر خواهی از همه، من اصل شعر رو ندیده بودم
سلام.
کسی در این حوالی نیست
بیا تا زندگی را بدزدیم
و آن را در دیدارهایمان تقسیم کنیم
