خداحافظ سال 92
تقریبا 35 ساعت مونده به پایان سال 92، یه فرصت کوچیک پیدا کردم تا بتونم در مورد سالی که گذشت چند خطی بنویسم
معتقدم سال خوب و بد نداریم، این ما هستیم که می تونیم برای خودمون یه سال خوب یا بد رقم بزنیم، من و سال 92 هم از این قاعده مستثنی نیستیم، سالی که گذشت پر بود از فراز و نشیب، پر از موقعیت ها و تجربه های جدید
اگه بخوام در موردش بنویسم مثنوی هفتاد من میشه، در کل سال عجیبی بود، سالی پر از اتفاقات کوچیک و بزرگ که تبعاتش رو 20 سال دیگه میبینم، امیدوارم یه روزی بیاد که به تمام هدف هام رسیده باشم، هدف هایی که شاید برای خیلی ها فقط آرزو و فانتزی باشه، اما برای من یه هدف قابل دستیابیه، چون خدای من همون خداییه که یتیم مکه رو آقای جهان کرد، یوسف رو از ته چاه بیرون آورد و عزیز مصر کرد، من بنده همون خدا هستم و آرمان هایی به همون بزرگی دارم، فقط باید به اندازه کافی قوی بشم تا بتونم رسالت خودم رو انجام بدم...
